Helweek: een week op avontuur in mijn eigen leven – Helweek.nl

Wat er aan vooraf ging…

Ik ga het doen, het besluit is genomen! Ik plan een helweek in voor over twee weken. Sinds ik als uitgever de Nederlandse rechten heb geacquireerd voor het Helweek boek wordt mij vaak de vraag gesteld of ik het zelf ook heb gedaan of van plan ben te gaan doen. Ik kan er niet onder uit, practice what you preach en dat past eigenlijk ook wel bij hoe ik de dingen in mijn leven doe.

En nu de Nederlandse vertaling net af is en de previeweditie gereed staat niets mij meer in de weg. Ik heb de kans om me goed in te lezen in de regels van de helweek, maar vooral ook de gedachten erachter tot mij door te laten dringen. Het vooruitzicht van een helweek is spannend, maar het boek is zo geschreven dat ik er eigenlijk ook wel zin in krijg. Het is een nieuw avontuur en een mooie uitdaging. Ik stap er redelijk blanco in, heb geen referentiekader van anderen hoe het is, want ik heb de primeur geloof ik om als eerste buiten Noorwegen een helweek te doen. Gek genoeg geeft het idee dat mijn helweek eraan komt ook rust in de weken daarvoor: alles waar ik nu niet aan toe kom, komt helemaal goed in de helweek!

MAANDAG

Om 5 uur gaat de wekker naast mijn bed. Om 4 minuten over 5 ben ik net op tijd aan de andere kant van de kamer om de wekker op mijn telefoon (die ik voor de zekerheid natuurlijk ook heb gezet om 5 over 5) uit te schakelen. Geen idee overigens wat ik in die vier minuten heb gedaan of gedacht, mentaal niet veel enerverende gedachten anders had ik die vast wel onthouden. Ondersteund door het eerste licht dat door de gordijnen piept (ik doe mijn helweek tijdens de langste dagen van het jaar en heb nu al respect voor alle najaars- en winterhelweek-ers!) spring ik in de kleren die ik zoals in het boek stond, netjes heb klaargelegd. Sportkleren wel te verstaan! Want elke dag staat een uur sport op het programma, het liefst uit te voeren in de ochtend. En dat wordt voor mij, een niet-echt-sporter-want-geen-tijd-in-drukke-leven, de grootste uitdaging. Want geen tijd is geen excuus volgens de auteur, ik herinner me een frase uit het boek waarin hij zegt dat als je 168 uur in een week hebt, je altijd 7 uur daarvan kunt sporten, ook als je 7 kinderen, een drukke baan en een zieke oma hebt. Dus hiermee zijn al mijn mogelijke excuses om doorgaans niet te sporten om zeep geholpen!

Om 5.40 uur zit ik dan ook op de sportieve fiets die ik sinds een half jaar heb en word meteen beloond met een prachtige zonsopgang boven het Amsterdamse IJ. En wat een stilte, nauwelijks verkeer natuurlijk, hoewel ik toch ook weer niet de enige ben die op pad is (zouden die andere mensen ook helweek-en of zijn die altijd zo vroeg uit de veren!) Prachtige route gefietst door slapende Amsterdamse buurten op weg naar een vriendin die 10 km verderop woont om haar ook een Helweek boek te bezorgen (echt iets voor haar en voor mij een mooi fietsdoel). Terug een onbekende route door Amsterdam Noord, soort van verdwaald, maar om 7.10 uur sta ik moe maar enorm, intens voldaan en ook een beetje verdwaasd weer voor mijn huis. Zo verdiend voelt een douche nooit op maandagmorgen, wat een begin van de week!

Dan over tot de orde van de dag, maar met in mijn achterhoofd dat ik (extra) blij, monter, opgewekt door het leven dien te stappen. Dus ook in logistieke knopen met 1 kind dat afgezet moet worden voor een schoolreisje op een aparte plek en 3 anderen die op diezelfde tijd op school dienen te zijn (feest van herkenning neem ik aan voor de meelezende ouders?).

Dan naar de uitgeverij waar deze week in het teken staat van met het hele team flink meters maken in het helweek uitgeefproject, hoe toepasselijk! Werken gaat prima, uiteraard let ik op focus en zo meer. Mijn biologische klok is wel flink van slag alsof ik met een vliegtuig in een andere tijdszone ben geland, om 11 uur ben ik al enorm toe aan lunch.

’s Avonds kijk ik mee naar het WK voetbal omdat Nederland speelt. Ik weet, tv kijken ‘mag’ niet volgens de helweek regels, maar die regel word duidelijk overruled door de regel er helemaal te zijn voor je partner, kids, vrienden en als die kijken dan pas je je aan natuurlijk ;-). En dan nu aan het eind van een lange dag toch nog tijdnood! Op mijn taaklijstje staat elke dag verslag doen van mijn belevenissen, en nu is het alweer half 10 en moet ik over een half uur in bed liggen volgens de helweek op-tijd-naar-bed-regel. Niet geheel onverstandig natuurlijk, want morgen om 5 uur gaat de wekker weer…..

DINSDAG

Wel een heel raar begin om een kwartier voor de wekker die om 5 uur staat, al wakker te worden! (en niet omdat ik uitgerust ben, dus geen idee wat daar achter zit, is vast mentaal iets). Dus nee, ik spring niet als een superheld uit bed, maar lig daar eerst een kwartier tegen aan te hikken me onderwijl afvragend hoe normaal het is om een boek dat je beroepshalve uitgeeft ook in de praktijk te brengen…. (zijn er collega uitgevers die hier ervaring mee hebben?) Kortom, de eerste dag voelde nog als een gimmick, nu voelt het als menens!

Een half uur later zit ik wederom op de fiets voor een sportieve tocht, ditmaal 11 kilometer westwaarts naar Halfweg. Geen zonsopgang vandaag, want het is bewolkt, maar die zie je toch niet als je naar het westen fietst. En o, wat is het Westerpark prachtig op dit vroege uur! Het lijkt wel een natuurgebied met Afrikaanse taferelen met dieren bij de drinkplaats: talloze soorten vogels staan fris te spatteren en op de velden en in de struiken overal konijntjes die aan blaadjes knabbelen en opzij springen als ik langsfiets. Het doet me denken aan Waterschapsheuvel (een dramatische tekenfilm met konijnen in de hoofdrol, klein jeugdtrauma van mijn generatie vermoed ik).

Rust en herstel zijn ook belangrijk, dat was ik de eerste dag nogal vergeten, dus ik neem een lange douche, en ga rustig ontbijten (in tegenstelling tot de staande, gehaaste onbijtgewoonte die ik normaliter heb), de krant lezen en daarna met mijn zoontje van 7 naar het theater van de centrale bibliotheek waar hij met zijn klas zal optreden. Ik ben er helemaal bij met oprechte aandacht, minder ongeduldig dan ik soms kan zijn (want als hele schoolklassen iets gaan doen en zich verplaatsen kan dat nogal een voortslepend gebeuren zijn). ’s Avonds in zijn bed vertrouwt hij me toe dat het zo gezellig was samen (ik voelde me Supermama natuurlijk, ondanks de helweek of juist door de helweek?)

Daarna door naar de uitgeverij waar ik behoorlijk trillerig aankom en constateer dat het nog steeds ochtend is, hoewel ik er al een dag op heb zitten voor mijn gevoel. Niet te lang bij stilstaan en zeker niet aan toegeven, dus ik ga snel over in mijn werkmodus. Het je bewust zijn van je verschillende modi en kunnen wisselen van modus is een van de thema’s van vandaag. Ik heb daar meestal niet zo’n moeite mee, want moet doorgaans een aantal keer van pet wisselen gedurende de dag en de ene pet past alleen goed als je de andere afzet, zo leert de ervaring. Maar het kan geen kwaad daar vandaag eens extra goed op te letten. Evenals het focussen op de taak waar je mee bezig bent en je niet te laten afleiden. Als je streng op focussen gaat letten, blijkt hoe vaak je in de praktijk geneigd bent van de taak waar je mee bezig bent af te dwalen. Heb hier zeker een aandachtspunt te pakken.

WOENSDAG

Vandaag staat zwemmen op het programma, heerlijk dat dat in het buitenbad kan. Het zwembad gaat wel ‘pas’ om 7 uur open, dus tot die tijd zo nuttig mogelijke andere dingen doen. Hoewel achter een iPad zitten om half 6 in de ochtend niet helemaal meevalt, de neiging tot knikkenbollen is groot. Maar het zwemmen daarna is een totale opkikker. Na een uur en talloze baantjes verder, heb ik als ik uit het zwembad kom de neiging om m’n Superman spierballen te tonen zoals mijn zoontje van vier dat zo mooi kan doen met de toevoeging ‘kijk eens hoe groot mijn spieren zijn!’

Het thema van vandaag is timemanagement. Daar kan ik kort over zijn: daar ben ik gewoon goed in (anders zou mijn huidige leven volledig in de soep lopen). De tips die de auteur daarover geeft, komen behoorlijk overeen met mijn aanpak.

Woensdagmiddag is altijd voor de kinderen, zo ook deze week, ik heb het idee dat ik net wat meer aandacht heb, minder ongeduldig ben dan ik soms kan zijn, omdat ik er ook echt bewust op let, dat helpt. ’s Avonds komt de oppas en gaan we eten bij mijn ouders in hun nieuwe huis. Een gezellige avond die ik helaas moet afbreken omdat ik om 22 uur naar bed hoor te gaan deze week (het wordt 23 uur, dus tijdsdiscipline is bijna gelukt ;-). Het is maar goed dat ik deze week verder vrij heb gepland van andere sociale activiteiten in de avond, dat combineert toch lastig met het slaap-waak ritme van helweek.

DONDERDAG

Mijn lichaam blijkt al aardig te wennen aan het 5-uur opstaan regime, de buikpijn die daar op maandag nog bij kwam kijken is verdwenen. Maar om nu weer te gaan sporten vergt wel een mentale krachtmeting met mezelf. Ik weet dat als ik nu niet meteen ga, het er niet meer van komt vandaag. En dan ga ik daar de hele dag van lopen balen (en nacht! want dit is de dag waarop je ’s avonds niet naar bed gaat, maar doortrekt tot vrijdagvond 22 uur!) Dus, hup, op de fiets, voor een pittig rondje zuidwaarts dwars door de verlaten binnenstad van Amsterdam tot het eind van de Bosbaan bij het Amsterdamse bos. Daarna opgewekt fluitend onder de douche, had ik toch maar weer mooi gedaan!

Kinderen naar school brengen en door naar de tandarts (hoe typerend voor een helweek en het thema van vandaag: buiten je comfortzone). Liggend in de stoel heb ik mooi de tijd om nog eens na te denken of er nu echt niet iets is waar ik bang voor ben en wat ik vandaag – zoals een van de opdrachten is voor donderdag – kan overwinnen. Maar ik geloof denk ik nogal in de maakbaarheid van dingen en dus ook van jezelf. Als je last hebt van een angst die je belemmert, moet je die of overwinnen of accepteren. Zo houd je je angstplankje schoon. Soms misschien makkelijker gezegd dan gedaan, maar je kunt altijd hulp zoeken als het je alleen niet lukt.

Bij het lezen van het boek voorafgaand aan de helweek kon ik geen (irreële) angsten verzinnen waar ik onder lijd en waar ik korte metten mee zou kunnen maken vandaag. Behalve de natuurlijke, aangeboren angsten voor dingen als pijn en dood (en zelfs die had ik tijdens een overmoedige bungeejump jaren geleden in de ogen gekeken) heb ik nergens last van, althans niet voor zover ik me bewust ben. Op dit punt dus geen heldhaftige overwinning te behalen vandaag.

Wel op het gebied van uithoudingsvermogen: 41 uur zonder slaap wordt voor mij toch echt de eerste keer. Een nacht prettig doorhalen is niet het punt, maar dat je dan de volgende ochtend niet gaat slapen, maar doorwerkt tot het weer avond is, is andere koek! Wat me gaat helpen denk ik (het is op het moment van schrijven donderdag 0:00 uur en ik ben nog monter, maar ‘pas’ 19 uur onderweg) is dat ik me mentaal heb voorbereid. Al sinds ik weet dat ik dit ga doen, heb ik nagedacht over al het positieve wat ik wel niet uit zo’n nacht doorwerken kan halen. En ook waar ik ga zitten, wat ik voor gezonds ga eten en drinken die nacht (in een helweek geen ondersteuning door chocolade, chips, wijn etc.) dus sapjes, lekker brood en fruit. En koffie heb ik straks vast ook nodig…

VRIJDAG

Hoe was je nacht? een vraag die me vaak gesteld wordt vandaag. Het zo lang volhouden om niet te slapen is een mentaal ding, is mijn conclusie. Hoofd versus lichaam. Maar de tijd vannacht ging verbazend snel. Als je maar blijft doorwerken, het ene na het andere ding van je lijstje streept en niet te veel op de klok kijkt. Wat vannacht ook hielp was om af en toe een paar minuutjes op het dakterras te gaan staan, spieren beetje los schudden van het lange zitten en luisteren naar de kerkklokken in de stille nacht.

De nacht van me afgespoeld met een warme douche en in alle vroegte loop ik door de stille stad naar de uitgeverij. Het is een beetje surrealistisch gevoel om aan een nieuwe dag te beginnen volgens een normaal patroon zonder dat de dag is gescheiden van de vorige dag door te slapen. Het thema van vandaag is rust en herstel. De auteur beschrijft in zijn boek het belang van goed gas terug kunnen nemen. Vandaag is dat voor mij niet moeilijk, na het afgelopen doorwaakte etmaal kan ik eenvoudigweg niet anders dan rustige momenten nemen vandaag tussen het werken door.

Als ik eind van de middag naar huis loop, voel ik me net zo’n konijntje uit de Duracell reclame waarvan de batterij bijna leeg is, mijn armen en benen voelen zwaar en van een kwieke tred is geen sprake meer. Thuis nog wat eten en krantje lezen waar ik mijn aandacht echt niet meer bij kan houden. Een warm bad dan maar en dan stort ik in bed. Ik heb het gehaald 40 uur zonder slaap!!!

ZATERDAG

Ik heb geloof ik nog nooit zo heerlijk geslapen! Als de wekker gaat om 5 uur ben ik nog lang niet uitgeslapen, maar ik stap toch uit bed. Eerste constatering is dat mijn armen en benen weer normaal voelen, ik ervaar letterlijk de kracht van slaap voor je lichaam. Vandaag is het thema innerlijke dialoog en maak je een lijst van de dingen waar je goed in bent. Een interessant moment om dat te doen na het bijna afronden van een helweek, want dan heb je het superman/vrouw gevoel behoorlijk te pakken!

Ik besluit te gaan fietsen, noordwaarts vandaag dan heb ik alle windrichtingen gehad deze week, door de prachtige polders vlak buiten de stad. Onderweg nadenken over sterke en positieve punten van mezelf, waarbij ik merk dat je vaak toch geneigd bent te denken in termen van dingen die je minder goed kunt of nog moet leren. Maar vandaag ben ik een positivo!

ZONDAG

De laatste dag! I made it! Ik ben monter wakker geworden in ons kleine huisje op het strand en begin de dag met een frisse duik in zee. Een eind zwemmen in de golven is heerlijk en al snel heb ik het niet koud meer. Het strand is nagenoeg verlaten op de vogels na die overvliegend nu en dan als een speer omlaag duiken om een lekker visje te scoren. Beter kan zo’n laatste dag niet beginnen. Vandaag ga ik rustig de week uitrollen, dit verslag afschrijven en lekkere pizza’s bakken met de kinderen om van te genieten bij wederom een WK wedstrijd waar Nederland aan de bal is (de vorige wedstrijd aan het begin van deze week lijkt wel een maand geleden door de veelheid en intensiteit van deze week).

Tot besluit een korte terugblik op mijn helweek

Leven met de zon. Toeval of niet, in mijn helweek die plaatsvindt aan het begin van de zomer, gaat de zon op om 5:18 uur en onder om 22:07 uur. Precies in lijn met mijn waak-slaapregime deze week. Dus hoewel het de eerste dagen volstrekt tegennatuurlijk voelde, kun je je afvragen of dit niet juist heel natuurlijk is, in de letterlijke zin van het woord?

Wat mooi is aan het fenomeen helweek is de relatieve eenvoud ervan (niet te verwarren met eenvoudig!) De helweek vindt gewoon plaats in je eigen leven en met jezelf. Je hoeft er niet voor op cursus en je hebt er niet direct een trainer of coach bij nodig. Elke gewone week van het jaar kun je omtoveren tot een helweek, mits je vooraf de tijd neemt om het boek te lezen en de week voor te bereiden. Tijdens de helweek blijft de plaats van handeling gelijk, de mensen in je omgeving blijven gelijk, je werk blijft gelijk en je privéleven blijf gelijk. En toch is alles anders en lijkt helweek op geen enkele eerdere week uit mijn leven. Het was een avontuur, waarbij ik mijn normale leven heb geleid, maar met de intensiteitsknop op de hoogste stand.

De crux van de helweek gedachte is wat mij betreft om alles zo goed mogelijk te doen op alle fronten en het vol te blijven houden. Daarbij doe je geen concessies, je deelt jezelf geen beloningen uit in de trant van: vandaag heb ik wel heel hard gewerkt, dus hoef ik niet te sporten en heb ik het verdiend om met iets lekkers languit op de bank een dvd te kijken. Je pakt gewoon door over de hele linie, de hele week.

De rust die ik vooraf ervoer, heb ik na het afronden nog steeds. Want wat heb ik veel gedaan en van mijn lijstjes geschrapt! Daar kan ik nog weken op teren :-). En ongelofelijk dat ik ook nog zoveel heb gesport. Het klopt wat de auteur zegt, je blijkt (nog) veel meer aan te kunnen dan je denkt en dat op alle fronten en ook nog tegelijk! Die ervaring neem ik mee en kan ik op teruggrijpen, daar ben ik van overtuigd.

helweek-overleefd

Nu ik het echt gedaan heb, treft de tekst op een van de buttons die we als onderdeel van de promotiecampagne bij het boek maken me nog meer en voel ik me ineens persoonlijk en niet alleen beroepshalve aangesproken: ‘Ik heb HELWEEK overleefd, en jij?’ Ik heb sinds mijn achtste niet meer met een button op mijn jasje rondgelopen, maar ik geloof toch echt dat ik deze op ga spelden! #trotsopmezelf

Mijn gouden regels die ik meeneem, omdat het zo goed voelt

  • Sporten (er is altijd tijd voor in een week zo blijkt, maar ik ga het meteen doen op maandagmorgen voordat de week begint en iedereen nog slaapt. Dan kan ik het niet meer uitstellen gedurende de week, maar de hele week voldaan zijn dat ik het al heb gedaan! En wie weet lukt het me ook om dan nog een tweede moment in de week te pakken.)
  • Gezond eten en drinken (deed ik al behoorlijk, maar kan geen kwaad om dat als aandachtspunt in het vizier te blijven houden, want je voelt je gewoon beter)
  • Tv / dvd kijken alleen in het weekend (een groter contrast creëren tussen werken en rusten geeft meer voldoening op beide fronten. En je houdt veel meer tijd over voor andere dingen.)
  • Focussen op focus (niet teveel dingen letterlijk tegelijkertijd doen, bewust bezig zijn met wat je op dat moment aan het doen bent, scheelt een hoop drukte in je hoofd en resulteert in meer kwaliteit, zo heb ik gemerkt deze week.)
  • Indien nodig een nacht wakker blijven (het was zwaar, maar het is een enorme reset van je lichaam en hoofd vond ik en daarmee een pas op de plaats. Ik denk dat dat kan helpen in periodes waarin je teveel hooi op je vork neemt en daar last van krijgt. Bijkomend voordeel is dat je natuurlijk een berg werk kunt verzetten in zo’n nacht als je de dag erna tenminste ook gewoon doorgaat, anders is het stuivertje wisselen qua extra tijd.)
  • Teruggrijpen op mijn helweek (nu aan het eind van de helweek ben ik een Superwoman, maar in het normale leven gewoon maar een mens die makkelijk afglijdt naar oude gewoontes omdat dat nu eenmaal menselijk is. Maar op het moment dat ik mijn eigen gouden regels met een korreltje zout ga nemen, ga ik dit verslag teruglezen of een paar bladzijden uit het Helweek boek. Het kan niet anders dan dat ik dan de spirit weer te pakken krijg!)